پردازش قطعات دقیق همه مواد نمی تواند پردازش دقیق باشد، بخشی از سختی مواد خیلی بزرگ است، بیشتر از سختی قطعات ماشین U پردازش است، ممکن است قطعات ماشین را بشکند، بنابراین این مواد برای ماشینکاری دقیق مناسب نیستند، مگر اینکه از مواد خاص یا برش لیزری ساخته شده است.
برای قطعات دقیق، مواد پردازش به دو دسته تقسیم می شوند، مواد فلزی، مواد غیر فلزی.
به طور کلی، سختی فولاد ضد زنگ نسبتا زیاد است، پس از آن چدن، مس و در نهایت آلومینیوم قرار می گیرد. و پردازش سرامیک، پلاستیک و غیره متعلق به پردازش مواد غیر فلزی است.
1، اولین مورد نیاز برای سختی مواد است، در برخی موارد، هر چه سختی مواد بالاتر باشد بهتر است، اما محدود به سختی مورد نیاز قطعات ماشینکاری، پردازش مواد نمی تواند خیلی زیاد باشد. سخت است، اگر دستگاه نیز سخت باشد می تواند باعث پردازش شود.
2، ثانیا، مواد نرم و سخت متوسط، حداقل یک درجه پایین تر از سختی دستگاه، اما همچنین برای دیدن آنچه که پردازش دستگاه برای O استفاده می شود، انتخاب مواد معقول از دستگاه است.
به طور خلاصه، هنوز برخی الزامات برای مواد ماشینکاری دقیق وجود دارد، و نه اینکه چه موادی برای پردازش مناسب هستند، مانند مواد خیلی نرم یا خیلی سخت، اولی برای پردازش ضروری نیست و دومی قادر به پردازش نیست.
بنابراین، اساسی ترین آنها این است که قبل از پردازش باید به تراکم مواد توجه کنیم. اگر چگالی بیش از حد زیاد باشد، سختی نیز بسیار زیاد است و اگر سختی از سختی دستگاه (ابزار تراشکاری) بیشتر باشد، قابل پردازش نیست. این نه تنها به قطعات آسیب می رساند، بلکه باعث ایجاد خطر نیز می شود، مانند خروج ابزار چرخشی برای آسیب رساندن به دیگران. بنابراین، به طور کلی، برای پردازش مکانیکی، مواد مواد کمتر از سختی ماشین ابزار است تا پردازش شود.
