غیرفعال سازی فلز روشی برای کنترل خوردگی است که در آن یک محلول اسیدی آهن آزاد موجود بر روی سطح را به صورت یکنواخت و منظم حل می کند/ خورده می کند. اگر به درستی مورد استفاده قرار نگیرد، پدیده ای به نام "بلیتز" می تواند رخ دهد که منجر به خوردگی کنترل نشده ای می شود که سطح فلز را تیره می کند و به وضوح حکاکی می کند. بنابراین چگونه می توان از وقوع این نوع شکست جلوگیری کرد؟
- مطمئن شوید که در محلول اسید آلاینده وجود ندارد
قبل از غیرفعال کردن محلول اسید را برای مواد دیگری که نباید وجود داشته باشند بررسی کنید، محیط اسیدی به ناخالصی ها بسیار حساس است، بنابراین حتی چند ناخالصی ممکن است باعث خوردگی کنترل نشده شود. به طور کلی، باید از اسید با خلوص بالا برای غیرفعال کردن قطعات فلزی استفاده شود تا از کنترل پذیری فرآیند غیرفعال سازی اطمینان حاصل شود. این درمان معمولاً شامل پر کردن منظم مخزن اسید با محلول تازه و در عین حال اجتناب از آلاینده‌های موجود در محلول حمام اسید است. توصیه دیگر استفاده از آب با عیار بالاتر مانند آب RO یا DI است که نسبت به آب لوله کشی کلرید نسبتا کمی دارد. بنابراین می تواند از بروز مشکلاتی مانند حملات رعد و برق نیز جلوگیری کند.
- قطعات فلزی را به خوبی تمیز کنید
آلاینده های سطحی و لایه های اکسیدی برای اثر عملیات غیرفعال سازی مناسب نیستند و بر کیفیت و چسبندگی لایه محافظ تأثیر می گذارند. هر گونه ناخالصی مانند گریس یا روغن برش روی قطعه می تواند حباب هایی ایجاد کند که ممکن است در کل فرآیند اختلال ایجاد کند. در این مورد می توان از چربی زدا استفاده کرد.
استفاده از چندین پاک کننده به تنهایی یا جایگزینی پاک کننده های فعلی نیز می تواند اطمینان حاصل کند که قطعات از آلاینده های مختلف پاک می شوند. گاهی اوقات، اکسیدهای داغ تولید شده توسط جوشکاری یا عملیات حرارتی ممکن است قبل از فرآیند غیرفعال سازی، نیاز به حذف با سنباده یا ترشی داشته باشند.
در عین حال، قطعات فلزی نیز باید پس از غیرفعال شدن کاملاً شسته شوند. پس از حمام اسید، نه تنها یک محلول اسیدی باقیمانده بر روی سطح قطعات فلزی وجود دارد، بلکه مقدار مشخصی یون و بقایای فلزی نیز وجود دارد که برای قرار گرفتن در معرض و استفاده بعدی، خطر خوردگی را ایجاد می کند.
