برای تراشکاری قطعات، سه نوع سوراخ وجود دارد که می توان از آنها برای نگه داشتن رزوه های داخلی استفاده کرد:
1. روی شفت: از یک انتها مستقیماً از سوراخ در مرکز قسمت چرخش
2. محوری: از یک انتهای قطعه شروع کنید، اما نه به طور کامل از سوراخ در مرکز
3. شعاعی: از سوراخ قوس خارجی قسمت تراش
رزوه های داخلی با استفاده از یک ابزار رزوه ای تک لبه ای به جای ضربه گیر نخ معمولی ماشین کاری می شوند. هنگام ماشینکاری سوراخ های رزوه ای داخلی، سوراخ ها ممکن است طولانی تر از آن باشند که ابزار رزوه ای ما می تواند به آن برسد. در این مورد، بسته به نیاز خود، چندین گزینه دارید:
برای سوراخ های طولانی در محدوده Z، سوراخ را از سمتی که انتظار دارید پیچ را شروع کنید، انتخاب کنید. اگر پیچ شما نیاز دارد تا تمام قسمت را طی کند، باید آن را از طریق یک ضربه از سوراخ (در دو DI) نیز انجام دهید.
همچنین می توان هر دو طرف ویژگی را برای رزوه گذاری انتخاب کرد، اما به عمق نخ بزرگ Z توجه کنید زیرا در سوراخ روی یکدیگر همپوشانی دارند. این امر نگرانی هایی را در مورد ویژگی های ضربه زدن از هر دو طرف ایجاد می کند، زیرا خطر ضربدری وجود دارد و ممکن است پیچ به طور کامل به قطعه نفوذ نکند. انتخاب نخ ها از هر دو طرف معمولاً تا زمانی که نخ ها از هم جدا باشند خوب است.
یک نکته مهم مربوط به قطرهای مختلف در ایجاد رزوه است. شما باید سه معیار را در نظر بگیرید: نخ اصلی (عریض)، نخ ثانویه (باریک) و قطر سوراخ راهنما که ویژگی های رزوه وارد می شود.
برای تراشکاری قطعات، سه نوع سوراخ وجود دارد که می توان از آنها برای نگه داشتن رزوه های داخلی استفاده کرد:
1. روی شفت: از یک انتها مستقیماً از سوراخ در مرکز قسمت چرخش
2. محوری: از یک انتهای قطعه شروع کنید، اما نه به طور کامل از سوراخ در مرکز
3. شعاعی: از سوراخ قوس خارجی قسمت تراش
رزوه های داخلی با استفاده از یک ابزار رزوه ای تک لبه ای به جای ضربه گیر نخ معمولی ماشین کاری می شوند. هنگام ماشینکاری سوراخ های رزوه ای داخلی، سوراخ ها ممکن است طولانی تر از آن باشند که ابزار رزوه ای ما می تواند به آن برسد. در این مورد، بسته به نیاز خود، چندین گزینه دارید:
برای سوراخ های طولانی در محدوده Z، سوراخ را از سمتی که انتظار دارید پیچ را شروع کنید، انتخاب کنید. اگر پیچ شما نیاز دارد تا تمام قسمت را طی کند، باید آن را از طریق یک ضربه از سوراخ (در دو DI) نیز انجام دهید.
همچنین می توان هر دو طرف ویژگی را برای رزوه گذاری انتخاب کرد، اما به عمق نخ بزرگ Z توجه کنید زیرا در سوراخ روی یکدیگر همپوشانی دارند. این امر نگرانی هایی را در مورد ویژگی های ضربه زدن از هر دو طرف ایجاد می کند، زیرا خطر ضربدری وجود دارد و ممکن است پیچ به طور کامل به قطعه نفوذ نکند. انتخاب نخ ها از هر دو طرف معمولاً تا زمانی که نخ ها از هم جدا باشند خوب است.
یک نکته مهم مربوط به قطرهای مختلف در ایجاد رزوه است. شما باید سه معیار را در نظر بگیرید: نخ اصلی (عریض)، نخ ثانویه (باریک) و قطر سوراخ راهنما که ویژگی های رزوه وارد می شود.
